Xenesthis immanis
Dodał
Kenley
, 18 sierpień 2015 19:52 | Ostatnia aktualizacja 19 sierpień 2015 14:07
Pająki raczej spokojne, jednak bardzo często wyczesują włoski parzące z odwłoka, które bywają drażniące. Gatunek ten jest dość płochliwy, jednak wyprowadzony z równowagi może ukąsić. Przepiękne ubarwienie wynagradza jednak trudności związane z włoskami parzącymi i płochliwą naturą zwierzęcia. Samiec jaskrawiej ubarwiony od samicy, co ułatwia rozpoznanie płci. Przy tak dużym gatunku określanie płci jest już możliwe po ok 3-4 wylince. Przyrosty tego ptasznika mogą wręcz zaszokować, przy dobrym i urozmaiconym odżywianiu może to być nawet 1cm DC na wylinkę.
Występowanie: Kolumbia
Środowisko: Lasy tropikalne i subtropikalne
Biotop: Gatunek ten głownie można spotkać w wilgotnych lasach Kolumbii oraz Wenezueli. Ptasznik naziemny zamieszkujący znalezione lub wykopane przez siebie nory.
Pojemnik hodowlany: Terrarium
Wielkość pojemnika: 30x30x30cm to minimalny rozmiar może mieć jednak rozmiary 40x30x30cm
Czy wiesz, że... |
|
| Osiąga rozmiary: | Stosunkowo duże ptaszniki, których samice dorastają do 8-10cm DC. Samce dorastają do 7-9cm DC. Dorosłe samice tego gatunku osiągają nawet 25-26cm z odnóżami. |
| Jest aktywny: | W nocy |
| Posiada jad: | Słaby |
Notka prawna |
|
| Ochrona gatunkowa w Polsce: | Nie |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
| Gatunek niebezpieczny wg MOŚ: | Nie |
| CITES: | Nie |
| Aneks UE: | Nie |
Warunki hodowlane
| Temperatura: | 24-28°C w nocy temperatura nie powinna spadać poniżej 20°C |
| Wilgotność: | 70%-85% |
| Oświetlenie: | Warto zachować naturalny, dobowy cykl oświetlenia, ale nie jest to konieczne |
| Żywienie: | Dorosłe ptaszniki karmimy odpowiedniej wielkości świerszczami, karaczanami oraz innymi owadami mając na względzie aby wielkość owada karmowego nie przekraczała wielkości odwłoka pająka. Dieta dla najlepszych przyrostów powinna być jak najbardziej zróżnicowana. Młode osobniki L1 tego gatunku są naprawdę duże, tak więc mogło by się wydawać, iż ich wykarmienie nie stanowi problemu. Jednak z doświadczenia wiem, że często pająk boi się żywego pokarmu i najlepszym rozwiązaniem jest uśmiercenie owada karmowego przed podaniem. Wtedy karmówka praktycznie natychmiast zostaje konsumowana. |
| Rozmnażanie: | Głównym problemem jest skompletowanie pary osobników w podobnym wieku. Kiedy ta bariera zostanie pokonana większych trudności raczej nie spotkamy. Po udanej kopulacji samica składa kokon (ok. 5-6 miesięcy od kopulacji). Po ok. 3 tygodniach wylęgają się nimfy. Miesiąc później pająki są już samodzielne. |
0 Komentarze